توسط : به گزارش خبرگزاری هاریکا، کارشناسان حوزه جمعیت و خانواده طی سال‌های اخیر نسبت به بسته شدن پنجره جمعیتی در ایران هشدار داده‌اند و آمارها حکایت از سالمند شدن جمعیت کشور دارد. به گفته برخی از مسئولان جمعیت کشور طی سال‌های نه چندان دور حتی به نصف خواهد رسید و این موضوع می‌تواند کشور را با بحران‌های هویتی و تاریخی هم همراه سازد لذا اقدام به موقع و ارائه راهکارهای مؤثر در رفع این مشکل و پیشگیری از بحران ضروری است.
در سال‌های اخیر، مسئله کاهش نرخ باروری در ایران به یکی از دغدغه‌های جدی سیاست‌گذاران تبدیل شده است؛ دغدغه‌ای که در قالب «قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت» نمود یافت. با این حال، اجرای این قانون در میدان عمل با موانع متعددی مواجه شده است. از نبود زیرساخت‌های حمایتی برای زنان شاغل گرفته تا فشارهای اقتصادی، نگرانی از آینده فرزندان، کم‌رنگ بودن حمایت‌های فرهنگی و ضعف در نظام‌های نظارتی، همگی دست به دست هم داده‌اند تا فاصله‌ای عمیق میان سیاست و واقعیت ایجاد شود. در شرایطی که خانواده‌ها درگیر موضوعات معیشت‌اند، صرفاً صدور بخشنامه‌ها و وعده‌های حمایتی، نمی‌تواند به ترغیب جدی برای فرزندآوری منجر شود. افزایش جمعیت تنها با توصیه و شعار محقق نمی‌شود؛ بلکه نیازمند همراهیسیاست‌گذاران با مطالبات و نیازهای واقعی مردم، به‌ویژه مادران، است.
