توسط : به گزارش هاریکا، کوروش خسروی، عصر دوشنبه در «نخستین همایش ملی گردشگری زاینده‌رود» در تالار «صائب» دانشکده ادبیات دانشگاه اصفهان افزود: بخش بالادست زاینده‌رود دارای ظرفیت کم‌نظیری برای توسعه گردشگری طبیعی است و در صورت بهره‌برداری صحیح از آن، می‌توان از خشک شدن زاینده‌رود جلوگیری کرد.
وی ادامه داد: بالادست زاینده‌رود موقعیت مناسبی برای اجرای پروژه‌های «جنگل زراعی» دارد و این مفهومی نوین برای احیای اراضی جنگلی تخریب شده با مشارکت سرمایه‌گذاران و مجوز منابع طبیعی است که مزایای بسیاری از جمله بهره‌برداری از محصولات اقتصادی جنگل و گردشگری طبیعی دارد.
وی خاطرنشان کرد: تولید گیاهان دارویی، جذب گردشگران علاقه‌مند به طبیعت جنگلی-کوهستانی از دیگر مزیت‌های اجرای پروژه‌های «جنگل‌های زراعی» در بالادست زاینده‌رود است و می‌توان با سرمایه‌گذاری اندک، از منافع سرشار آن بهره‌مند شد.
خسروی اضافه کرد: سرمایه‌گذاری مورد نیاز برای احیای هر یکصد هکتار جنگل بالادست زاینده‌رود نیازمند ۱۵۰ میلیارد ریال سرمایه‌گذاری با دوره بازگشت سرمایه هشت تا ۱۰ سال است و می‌تواند جذابیت زیادی برای سرمایه‌گذاران داشته باشد، ضمن آن که می‌توان با توافق با منابع طبیعی با ایجاد کلبه‌های گردشگری، از درآمد این حوزه نیز بهره‌مند شد.
معاون هماهنگی امور اقتصادی استانداری اصفهان تصریح کرد: در ۲۷ خرداد جاری؛ رونمایی رسمی از این طرح دراتاق بازرگانی اصفهان صورت خواهد گرفت.
وی هدف از اجرای این طرح را کاشت گونه‌های بومی و مقاوم به خشکی برای جلوگیری از نیاز به پمپاژ آب از رودخانه و حفظ منابع آبی پایین دست اعلام و اضافه کرد: نتایج اجرای طرح شامل توقف برداشت غیرقانونی آب، احیای جنگل‌های طبیعی، برقراری جریان دائمی آب در رودخانه، احیای تالاب گاوخونی و فراهم شدن فرصت سودآور برای سرمایه‌گذاران مسوولیت‌پذیر است.
«نخستین همایش ملی گردشگری زاینده‌رود» به همت دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه‌ریزی، دانشگاه اصفهان و مشارکت مراکز علمی و اجرایی حوزه گردشگری اصفهان در دانشکده ادبیات دانشگاه اصفهان برگزار شد.
برگزاری نشست‌ها، سخنرانی‌ها، ارائه مقالات و پژوهش های کاربردی، برگزاری نمایشگاه تصاویر گردشگری، رونمایی از نقشه گردشگری زاینده‌رود توسط سازمان نقشه‌برداری و رونمایی از کتاب زاینده‌رود از دیگر برنامه‌های این نشست یک‌روزه است که تا شامگاه امروز دوشنبه ادامه خواهد داشت.
به گزارش هاریکا، اصفهان وضعیت آبی نابسامان و کم‌سابقه ای را در دهه‌های اخیر سپری می‌کند، افزایش جمعیت و تغییر الگوی مصرف، طرح‌های انتقال آب، افزایش صنایع و برداشت‌های بالادست، شرایطی ایجاد کرده که آب رودخانه زاینده رود در ۲ دهه اخیر از سد «چم آسمان» در شهرستان لنجان واقع در غرب استان تا تالاب گاوخونی به دفعات خشکانده شده و همین امر توقف متناوب کشت و کار در مناطق مختلف استان را در پی داشته است.
مجموع اراضی زراعی قابل کشت استان اصفهان حدود ۴۸۵ هزار هکتار است که بدلیل کمبود منابع آبی و خشک شدن زاینده رود، بخش قابل توجهی از آن زیر کشت نمی‌رود.
استان اصفهان از نظر تقسیم‌بندی نواحی رویشی در ۲ ناحیه رویشی زاگرسی و ایران تورانی قرار گرفته است که ناحیه رویشی زاگرسی غرب و جنوب استان را شامل می‌شود و بقیه مناطق جزو ناحیه رویشی ایرانی تورانی به شمار می‌رود.
یک سوم از باران کشور در اکوسیستم زاگرس می‌بارد و بوم‌سازگان زاگرس مسوول تنظیم ۴۰ درصد از چرخه آب ایران است، همچنین سرچشمه رودخانه‌های مهمی مانند سیمینه‌رود، زرینه‌رود و زاینده‌رود محسوب می‌شود.
سطح اثرگذاری خدمات اکوسیستمی جنگل‌های زاگرس بیشتر از سطح این جنگل‌ها است و بیش از ۴۰ میلیون هکتار را به لحاظ اکوسیستمی تحت تاثیر خود قرار می دهد که رقم قابل توجهی است، در واقع یک چهارم یا یک پنجم جغرافیای سرزمینی ایران وام‌دار جغرافیای زاگرس است.
جنگل‌های زاگرس با گستردگی در ۹ استان کشور با ۶ میلیون هکتار مساحت، ۴۰ درصد از جنگل‌های ایران را تشکیل می‌دهد. بارندگی این ناحیه از ۶۰۰ میلی‌متر در قسمت‌های شمالی تا ۳۰۰ میلی‌متر در جنوب غرب در نوسان است.
