بررسی عوامل درمانی مؤثر در درمان دیابت و ناباروری

به گزارش روز دوشنبه گروه علمی هاریکا از بنیاد ملی علم ایران (INSF)، «اثر ایندول‌پروپیونیک‌اسید بر شاخص‌های مولکولی استروئیدوژنز، استرس شبکه آندوپلاسمی و آپوپتوز ناشی از گلوکز بالا در رده سلول‌های گرانولوزای» عنوان طرح پژوهشی سیروس جلیلی استاد تمام دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه است که با حمایت بنیاد ملی علم ایران انجام داده است.

جلیلی با مدرک دکتری تخصصی علوم تشریح آناتومی از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درباره این طرح توضیح داد: دیابت نوع ۲ یکی از مهم‌ترین دلایل بروز اختلالات تولید مثلی در جنس ماده است که شامل اختلالات فولیکولوژنز و استروئیدوژنز، آترزی پیش‌هنگام فولیکولی، عدم تخمک‌گذاری و سقط‌های خودبه‌خودی می‌شود. مهم‌ترین سلول‌های مسئول استروئیدوژنز تخمدان بیوسنتز استروژن و پروژسترون و تنظیم‌کننده رشد فولیکولی و تخمک‌گذاری سلول‌های گرانولوزا هستند که تحت تأثیر تحریک ناشی از هورمون‌های گونادوتروف و سیتوکاین‌های درون‌تخمدانی عملکرد آن‌ها کنترل می‌شود.

وی افزود: این سلول‌ها علاوه بر تولید هورمون‌های جنسی، انواع فاکتورهای رشد را ترشح می‌کنند که در تکامل اووسیت (تخمک) نقش مهمی دارند. یافته‌های اخیر نشان می‌دهند که ایندول پروپیونیک اسید (IPA) با مکانیسم‌های متنوعی همانند کاهش استرس اکسیداتیو، کاهش فعالیت مسیرهای التهابی و متعاقباً بهبود عملکرد ارگانل‌های مختلف مانند میتوکندری در کاهش اثرات مرتبط با دیابت نوع ۲ و هیپرگلیسمی مؤثر است.

این پژوهشگر در ادامه بیان کرد: با توجه به اهمیت اختلالات استروئیدوژنز و بروز آپوپتوز در سلول‌های گرانولوزا در شرایط هیپرگلیسمی ناشی از مقاومت به انسولین تاکنون مطالعه‌ای که به بررسی اثرات IPA بر عملکرد سلول‌های گرانولوزا در شرایط هیپرگلیسمی بپردازد انجام نشده است و احتمال داده می‌شود که با توجه به اثرات نامطلوب هیپرگلیسمی بر عملکرد سلول‌های جنسی، این ترکیب بتواند نقش محافطتی در برابر استرس ناشی از هیپرگلیسمی داشته باشد.

وی با اشاره به اهداف انجام این طرح توضیح داد: اثر ایندول‌پروپیونیک‌اسید بر شاخص‌های مولکولی استروئیدوژنز و آپوپتوز ناشی از گلوکز بالا در رده سلول‌های گرانولوزای از جمله اهداف انجام این طرح بوده است. با توجه به شیوع بالای دیابت و نیز اختلال ناباروری زنان و نیز با در نظر گرفتن ارتباط مستقیم دیابت با ناباروری، جستجوی عوامل درمانی مؤثر حائز اهمیت ویژه است.

جلیلی در پایان خاطرنشان کرد: در صورتی که نقش مؤثر IPA اسید بر شاخص‌های مولکولی استروئیدوژنز و آپوپتوز ناشی از گلوکز بالا در رده سلول‌های گرانولوزای به اثبات برسد، کاربرد IPA بعنوان عامل مؤثر بر ناباروری زنان مبتلا به دیابت در کارآزمایی‌های بالینی پیشنهاد می‌شود.