چالش‌های پذیرش فناوری‌های نوین دیجیتال در ایران – هاریکا

به گزارش سرویس علم و فناورری هاریکا، پذیرش فناوری‌های نوین دیجیتال در ایران با چالش‌های جدی مواجه است. از جمله این چالش‌ها می‌توان به مقاومت فرهنگی، کمبود مهارت‌های نیروی کار و عدم دسترسی به زیرساخت‌های مناسب اشاره کرد که مانع از رشد و شکوفایی استارتاپ‌ها و کسب‌وکارهای نوپا می‌شود. 

در این گزارش به بررسی این چالش‌ها و ارائه راهکارهایی جامع برای غلبه بر آن‌ها خواهیم پرداخت.

چالش‌ها

مقاومت فرهنگی در برابر پذیرش فناوری‌های نوین یکی از معضل‌های اصلی است؛ تحقیقات نشان می‌دهد که 55% از کارمندان در سازمان‌های دولتی اعتقاد دارند که فناوری‌های جدید باعث بی‌نظمی در کارها می‌شوند.

این نگرش غالباً ناشی از عدم آگاهی و ترس از تغییر است.

همچنین وزارت آموزش و پرورش اعلام کرده است که بسیاری از دانش‌آموزان و دانشجویان دروس مرتبط با فناوری اطلاعات را نگذرانده‌اند، که به عدم آمادگی آنان برای پذیرش این فناوری‌ها منجر می‌شود.

کمبود زیرساخت‌های لازم نیز مانع بزرگ دیگری است.

طبق گزارش‌ها، 40% از روستاها و مناطق کم‌جمعیت در ایران به اینترنت پرسرعت دسترسی ندارند و این امر مانع از بهره‌مندی آن‌ها از خدمات دیجیتال می‌شود.

مشکل دیگری که باید به آن توجه کرد، قوانین و سیاست‌های ناکارآمد است. تنها 30% از استارتاپ‌ها موفق به اخذ مجوزهای قانونی هستند؛ این وضعیت می‌تواند جوانان نوآور را از ورود به بازار باز دارد.

همچنین، 65% از سازمان‌ها به دلیل ترس از حملات سایبری و نگرانی‌های امنیتی از پیاده‌سازی فناوری‌های نوین خودداری می‌کنند.

راهکارها

برای غلبه بر این چالش‌ها و تسهیل پیاده‌سازی فناوری‌های نوین در ایران، اجرای چندین راهکار ضروری است.

نخست آنکه، باید فرهنگ پذیرش فناوری را در سطح جامعه و به‌ ویژه در سازمان‌ها نهادینه کرد.

برگزاری کارگاه‌های آموزشی و سمینارهای تخصصی درباره مزایای فناوری‌های نوین می‌تواند به مدیران و کارکنان کمک کند تا با قابلیت‌ها و فواید این فناوری‌ها آشنا شوند و ترس و نگرانی‌های موجود را کاهش دهیم.

علاوه بر این، لازم است که آموزش‌های فنی و حرفه‌ای به‌روز و کاربردی در نظام آموزشی کشور طراحی و اجرا شوند.

این آموخته‌ها باید شامل مهارت‌های دیجیتالی و تکنولوژی‌های روز دنیا باشد و از طریق مشارکت دانشگاه‌ها و صنایع مختلف برقرار شود.

ایجاد مراکز آموزشی مشترک بین دانشگاه‌ها و استارتاپ‌ها می‌تواند به جذب نیروی کار ماهر کمک کند.

بهبود زیرساخت‌ها یکی دیگر از الزامات کلیدی است.

دولت باید با استفاده از سرمایه‌گذاری‌های عمومی و خصوصی، زیرساخت‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات را در سطح کشور گسترش دهد.

این سرمایه‌گذاری‌ها باید شامل توسعه شبکه‌های اینترنتی پرسرعت و دسترسی به خدمات دیجیتال برای تمامی مناطق کشور باشد.

همچنین، اصلاح و به‌روز رسانی قوانین و مقررات حمایتی و تسهیل‌کننده‌ای که مانع از فعالیت استارتاپ‌ها و نوآوری‌های دیجیتال می‌شوند، باید در اولویت قرار گیرد.

تدوین سیاست‌های منعطف‌تر و ایجاد مشوق‌هایی برای فعالیت‌های نوآورانه می‌تواند به رشد اکوسیستم استارتاپی کشو کمک کند.

سرانجام، برای کاهش نگرانی‌ها در خصوص امنیت سایبری، نیاز است که سازمان‌ها در حوزه تدابیر امنیتی آموزش ببینند.

برگزاری دوره‌های آموزشی و سمینارهایی در این زمینه، به‌ویژه برای مدیران و کارکنان IT، می‌تواند به ارتقای آگاهی و توانمندی آن‌ها در مقابله با تهدیدات امنیت سایبری کمک کند.

با توجه به چالش‌های موجود در مسیر پذیرش فناوری‌های نوین دیجیتال در ایران، توجه به فرهنگ‌سازی، بهبود آموزش، توسعه زیرساخت‌ها و اصلاح سیاست‌ها می‌تواند راه را برای ورود به عصر دیجیتال هموار کند و به رشد و توسعه فناوری در کشور کمک نماید.

تنها با یک رویکرد چندجانبه و تعاملی، ایران می‌تواند به یک کشور پیشرو در پذیرش و بهره‌برداری از فناوری‌های نوین دیجیتال تبدیل شود.