از سال ۲۰۲۶، نصب اپلیکیشنها از منابع غیررسمی یا سایدلودینگ برای کاربران اندروید دشوارتر خواهد شد. گوگل این اقدام را مشابه بررسی مدارک در فرودگاهها توصیف کرده و هدف آن را تأیید هویت توسعهدهندگان، نه خود اپلیکیشنها، اعلام کرده است. با این حال، این تغییر فرآیند نصب برنامهها را پیچیدهتر میکند.
یکی از برتریهای اندروید نسبت به iOS، امکان نصب اپلیکیشن از خارج از فروشگاههای رسمی بوده است. اما با سیاست جدید گوگل، موسوم به Development Verification Requirement، این آزادی محدودتر میشود. این الزام که در سال ۲۰۲۳ برای اپلیکیشنهای گوگلپلی معرفی شد، از سال آینده به تمام روشهای نصب، از جمله فروشگاههای جانبی و فایلهای APK، گسترش مییابد.
طبق این سیاست، توسعهدهندگان برای انتشار برنامه خارج از پلی استور باید هویت خود را از طریق کنسول جدید توسعهدهندگان اندروید تأیید کرده و نام بسته و کلیدهای اپلیکیشن را ثبت کنند تا دستگاههای اندرویدی مجهز به سرویسهای گوگل بتوانند آنها را نصب کنند. دستگاههای بدون سرویسهای گوگل، مانند برخی گوشیها در چین، از این محدودیت مستثنی هستند، اما اکثر دستگاههای اندرویدی خارج از چین این سرویسها را دارند.
هدف گوگل از این اقدام، افزایش امنیت کاربران و جلوگیری از اپلیکیشنهای جعلی و بدافزارهایی است که خود را بهعنوان برنامههای معتبر معرفی میکنند. گوگل اعلام کرده احتمال وجود بدافزار در اپلیکیشنهای غیررسمی بیش از ۵۰ برابر بیشتر از اپهای پلی استور است. اجرای این سیاست در گوگلپلی تاکنون به کاهش چشمگیر نصب بدافزارها و کلاهبرداریها منجر شده است.
آزمایش این سیستم از اکتبر ۲۰۲۵ آغاز میشود و از مارس ۲۰۲۶، توسعهدهندگان میتوانند برای تأیید هویت به کنسول جدید دسترسی یابند. اجرای گسترده این طرح از سپتامبر ۲۰۲۶ در برزیل، اندونزی، سنگاپور و تایلند شروع شده و از سال ۲۰۲۷ بهصورت جهانی اعمال خواهد شد.
این سیاست مشابه سیستم Developer ID و Gatekeeper اپل در macOS است. با توجه به سهولت توزیع بدافزار در اندروید، این اقدام میتواند امنیت کاربران را بهبود بخشد، هرچند برخی آن را محدودیتی برای آزادی سیستمعامل میدانند.
سایدلودینگ به نصب اپلیکیشنها از منابعی غیر از فروشگاههای رسمی مانند گوگلپلی یا اپ استور گفته میشود، جایی که کاربر فایل نصبی (معمولاً APK در اندروید) را از وبسایت، ایمیل یا حافظه جانبی بهصورت دستی نصب میکند.