توسط : به گزارش هاریکا به نقل از خبرفارسی: در پی حملات نظامی اخیر رژیم صهیونیستی به خاک ایران، پنج نهاد برجسته حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات با ارسال نامه‌ای سرگشاده به رئیس‌جمهور، نسبت به پیامدهای فاجعه‌بار قطع یا محدودیت گسترده اینترنت جهانی هشدار دادند. این نامه که خطاب به دکتر مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور و رئیس شورای عالی امنیت ملی و فضای مجازی نوشته شده، بر این نکته تأکید دارد که قطع کامل ارتباطات جهانی تنها باید به‌عنوان آخرین راهکار دفاعی و با دستور مستقیم رئیس‌جمهور اجرا شود.
این نامه با امضای سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور، اتحادیه کشوری کسب‌وکارهای مجازی، کمیسیون فناوری اطلاعات و ارتباطات اتاق ایران، کمیسیون تحول، نوآوری و بهره‌وری اتاق بازرگانی تهران و انجمن صنفی کسب‌وکارهای اینترنتی تهران منتشر شده است. امضاکنندگان این نامه، که از فعالان اقتصادی، کارآفرینان و متخصصان حوزه فناوری هستند، با ابراز نگرانی عمیق از پیشنهادهای مطرح‌شده برای محدودسازی اینترنت، استدلال می‌کنند که چنین اقدامی نه‌تنها به امنیت سایبری کمک نمی‌کند، بلکه می‌تواند به تضعیف اقتصاد، امنیت ملی و اعتماد عمومی منجر شود.
در این نامه، پنج دلیل اصلی برای مخالفت با قطع یا محدودیت اینترنت جهانی مطرح شده است. نخست، محدودسازی اینترنت می‌تواند به تضعیف حکمرانی ملی در فضای مجازی منجر شود. تجربه محدودیت‌های گذشته نشان داده که چنین اقداماتی به مهاجرت نخبگان و واگذاری میدان به بازیگران خارجی منجر شده است.
برای مثال، محدودیت رسانه‌های داخلی در سال‌های اخیر، عرصه را به رسانه‌های خارجی سپرد و قطع اینترنت می‌تواند همین سرنوشت را برای فضای مجازی رقم بزند.
دوم، قطع اینترنت به اقتصاد دیجیتال کشور ضربه شدیدی وارد می‌کند. هزاران کسب‌وکار ایرانی وابسته به اینترنت جهانی هستند و محدودیت آن، توان رقابت‌پذیری آن‌ها را از بین می‌برد. این اقدام می‌تواند بازار داخلی را به شرکت‌های خارجی واگذار کند که بدون رعایت قوانین محلی، مالیات یا اولویت‌های فرهنگی، اقتصاد ایران را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
سوم، از منظر امنیت سایبری، قطع ارتباط با شبکه جهانی، به‌روزرسانی نرم‌افزارها و تعامل با مراکز هشدار بین‌المللی را مختل می‌کند. این امر می‌تواند سامانه‌های حساس کشور را در برابر حملات سایبری آسیب‌پذیرتر کند، در حالی که ایران در حوزه فناوری اطلاعات فاصله کمی با استانداردهای جهانی دارد.
چهارم، قطع اینترنت حلقه محاصره ایران را تکمیل می‌کند. تحریم‌ها تاکنون ایران را از چرخه‌های اقتصادی و علمی جهانی دور کرده‌اند و قطع اینترنت، ارتباط انسانی و دیپلماسی عمومی کشور را نیز نابود خواهد کرد. این اقدام زبان فارسی را از فضای جهانی حذف و تعرض دشمنان به ایران را آسان‌تر می‌کند.
پنجم، محدودیت اینترنت به امنیت روانی و اجتماعی جامعه آسیب می‌زند. استفاده گسترده از VPNها مخاطراتی مانند دسترسی بیگانگان به داده‌های کاربران ایرانی را افزایش داده و قطع اینترنت می‌تواند شایعات و بی‌اعتمادی را تشدید کند. در شرایط حساس کنونی، دسترسی آزاد به اطلاعات، اعتماد عمومی را تقویت و از بحران‌های روانی جلوگیری می‌کند.
امضاکنندگان این نامه تأکید دارند که راهکار تقویت امنیت سایبری، تعامل هوشمندانه با جهان و حمایت از نخبگان داخلی است، نه انزوای دیجیتال. آن‌ها پیشنهاد می‌کنند که به‌جای محدودیت، زیرساخت‌های ملی تقویت و روش‌های فنی برای افزایش تاب‌آوری دیجیتال به کار گرفته شود. این تشکل‌ها آمادگی خود را برای همکاری با دولت در راستای توسعه فناوری و حفاظت از منافع ملی اعلام کرده‌اند و خواستار بازنگری در سیاست‌های دفاعی حوزه فناوری اطلاعات شده‌اند.
